Ten mężczyzna miał dość! Zobacz, jak postanowił dać nauczkę utytułowanej kobiecie!

Jason usiadł na swoim miejscu w zatłoczonym samolocie, zamykając oczy i pragnąc, aby ten długi lot skończył się jak najszybciej. Gdy tylko zaczął odpływać w pełną nadziei ucieczkę, obudził go przenikliwy głos.

“Hej! Trzymaj ręce z dala od mojej torby!” krzyknęła blondynka stojąca za nim, jej ton był ostry i zirytowany. “To droga torebka od projektanta” – krzyknęła kobieta za nim na współpasażera. Z irytacją spojrzał za siebie.

Jason westchnął, nie tak wyobrażał sobie swój lot. Gdy wcisnął się w niewielką przestrzeń, wziął głęboki oddech i przygotował się na następne osiem godzin, zdając sobie sprawę, że będzie to bardzo długi i niewygodny lot…..

Zaledwie kilka godzin wcześniej Jason był całkowicie spokojny, w doskonałym stanie umysłu. Przybył na lotnisko wcześnie po krótkiej, ale intensywnej podróży służbowej do Bostonu. Ostatnie kilka dni to wir spotkań i prezentacji.

Jako starszy kierownik projektu w wiodącej firmie technologicznej, nie były mu obce napięte terminy i wysokie oczekiwania. Ta podróż była szczególnie istotna, ponieważ wiązała się z negocjacjami z potencjalnymi klientami, które mogły zadecydować o osiągnięciu celów kwartalnych.

W ciągu dnia nawigował po spotkaniach, z których każde wymagało jego najwyższej uwagi i wiedzy. Wieczory były nie mniej gorączkowe, wypełnione wydarzeniami networkingowymi i nocnymi sesjami strategicznymi z zespołem.

Pomimo zmęczenia, Jason czuł się spełniony. Udało mu się zawrzeć obiecującą umowę, co było świadectwem jego ciężkiej pracy i wytrwałości. To właśnie te rzadkie chwile sukcesu przypomniały mu, dlaczego wytrzymał tak wymagającą karierę.

Teraz, czekając przy bramce na lotnisku, nie pragnął niczego więcej niż zrelaksować się, przetworzyć wydarzenia z podróży i mentalnie przygotować się na nadchodzące wyzwania. Planował wykorzystać ten lot jako bardzo potrzebną przerwę od pracy.

Rozsiadł się wygodnie w sztywnym fotelu na lotnisku, sprawdzając zegarek po raz setny. Jeszcze tylko 10 minut do wejścia na pokład. Po nieprzerwanym zgiełku tej podróży służbowej, był bardziej niż gotowy, aby usiąść w wygodnym fotelu klasy biznes.

W miarę upływu minut wyobrażał sobie, jak rozprostowuje nogi, ciesząc się dodatkową przestrzenią i udogodnieniami. Zapłacił dodatkowo za komfort klasy biznes po bardzo stresującej podróży. Potrzebował tego czasu na dekompresję i relaks.

Punktualnie o czasie agent przy bramce ogłosił wejście na pokład dla pasażerów klasy biznes. Jason niecierpliwie podskoczył i ruszył na przód kolejki z kartą pokładową w ręku. Jeszcze tylko kilka kroków i będzie mógł zrelaksować się w swoim fotelu.

Kiedy jednak podszedł do biurka, agentka przy bramce spojrzała na niego przepraszająco. “Proszę pana, wygląda na to, że wystąpił problem z miejscami. Lot jest przepełniony i nie mamy więcej miejsc w klasie biznes” – wyjaśniła, wyglądając na szczerze zmartwioną.

Jason poczuł, jak jego podekscytowanie zamienia się we frustrację. Po całej ciężkiej pracy, jaką włożył w swój projekt, teraz to? Wziął głęboki oddech, by uspokoić głos. “Co masz na myśli mówiąc overbooked? Zapłaciłem za miejsce w klasie biznes kilka tygodni temu” – powiedział z napięciem.

Agentka skinęła głową, wyrażając współczucie. “Tak, rozumiem, że zarezerwował pan miejsce w klasie biznes. Niestety, na ten lot zgłosiło się kilku pasażerów z biletami o podwyższonym standardzie, więcej niż mamy miejsc. Bardzo przepraszam za niedogodności – powiedziała.

Jason zacisnął szczękę, próbując powstrzymać narastający gniew. To było niewiarygodne. Po niekończących się dniach stresujących spotkań i negocjacji pod presją, nie mógł się doczekać spokojnego lotu do domu w przestronnej kabinie klasy biznes.

“Więc, ponieważ lot jest wyprzedany, to ja cierpię?” – zapytał, a jego głos był napięty z frustracji. “Czy mam spędzić następne osiem godzin wciśnięty w ciasne siedzenie, w którym nie ma prawie miejsca na nogi?” – zapytał, a jego cierpliwość się wyczerpała.

Świadomy odwracających się głów i zaciekawionych spojrzeń pobliskich pasażerów, wziął głęboki oddech, starając się zachować spokój. Agent przy bramce odpowiedział współczująco: “Wiem, że to frustrujące, panie Williams. Możemy zaoferować pełny zwrot różnicy w cenie biletu i voucher”

Jason potrząsnął głową. Voucher nie uspokoiłby jego zszarganych nerwów ani nie złagodziłby zmęczenia po wyczerpującej podróży służbowej, którą właśnie odbył. “Czy jest szansa, że ktoś inny zostanie przeniesiony do klasy ekonomicznej?” – zapytał, desperacko szukając rozwiązania.

Agent spojrzał na niego z żalem. “Bardzo mi przykro, ale w kabinie biznesowej nie ma już miejsca. Chciałbym móc coś zrobić” Jason ze złością podniósł swoją torbę podręczną, czując, że jego skrupulatnie zaplanowany lot do domu rozpada się z każdą sekundą.

“To niedopuszczalne – powiedział bez ogródek. “Oczekuję znacznie lepszej obsługi” Z wyczerpującym westchnieniem odwrócił się i ruszył w kierunku kolejki ekonomicznej. To tyle, jeśli chodzi o relaksujący koniec podróży służbowej, pomyślał z żalem.

Teraz czekało go osiem stresujących godzin spędzonych w ciasnym fotelu, bez nadziei na komfort i odpoczynek. Wyobraził sobie kabinę ekonomiczną wypełnioną pasażerami. Hałas, płaczące dzieci i ciągłe uderzanie łokciami były aż nazbyt realne.

Kiedy Jason powoli przedzierał się przez zatłoczoną kolejkę, czuł narastającą frustrację. Wszędzie wokół niego pasażerowie przepychali się o miejsce. Dzieci biegały dookoła, a ich wyczerpani rodzice próbowali utrzymać je w ryzach, ich głosy były coraz bardziej sfrustrowane.

Ta gorączkowa scena tylko potęgowała irytację Jasona, sprawiając, że coraz bardziej denerwował się na wszystkich wokół. Zaczął zastanawiać się, jak poradzi sobie z ośmioma godzinami w tak chaotycznym środowisku, obawiając się nadchodzącego dyskomfortu.

Nagle w kolejce minęła go bardzo niegrzeczna blondynka. Miała na sobie zbyt duże okulary przeciwsłoneczne i designerską torebkę, która niedbale kołysała się na jej ramieniu. “Przepraszam – powiedział Jason, starając się zachować spokojny głos – tutaj jest kolejka

Kobieta odwróciła się do niego, a jej wyraz twarzy był pełen pogardy. “Nieważne – zadrwiła, zbywając go machnięciem ręki i ruszyła przed siebie. Zbyt zmęczony i sfrustrowany, by się kłócić, Jason pozwolił jej odejść, zastanawiając się, jak przetrwa następne osiem godzin.

Po czymś, co wydawało się wiecznością, agent przy bramce w końcu wywołał jego strefę do wejścia na pokład. Ściskając mocno swój nowy bilet, Jason przeszedł przez mostek i wszedł do samolotu. Ku jego frustracji, kabina ekonomiczna była jeszcze bardziej ciasna, niż sobie wyobrażał.

Pasażerowie siedzieli ramię w ramię na wąskich siedzeniach, a stewardesy bezradnie wzruszały ramionami. Jason ruszył zatłoczonym korytarzem, skanując rzędy nad głową w poszukiwaniu przydzielonego mu miejsca. Gdy dotarł do swojego rzędu, spotkał się z niechcianą niespodzianką.

Gdy Jason zbliżył się do przydzielonego mu miejsca, poczuł, że zmęczenie ostatnich dni mocno na nim ciąży. Miał nadzieję na chwilę spokoju, ale zamiast tego zastał chaos. Z westchnieniem opadł na swoje miejsce, pocierając skronie.

Wszystko, czego chciał, to zamknąć oczy i uciec na kilka godzin, pozwolić, by zmęczenie podróżą zniknęło. Ale ciasna przestrzeń i szum rozmów wokół niego sprawiały, że trudno było się zrelaksować. Usadowił się, próbując znaleźć wygodną pozycję.

Gdy tylko zaczął odpływać w nadziei na ucieczkę, zza jego pleców dobiegł głośny pisk. “Muszę trzymać torbę na środkowym siedzeniu – nalegała blondynka, jej głos wznosił się ponad zgiełk. “To moja przestrzeń osobista! Pasażer, z którym się kłóciła, wyglądał na zdezorientowanego, próbując wyjaśnić, że siedzenie nie było przeznaczone na bagaż.

Jason zacisnął szczękę, czując jak frustracja wzbiera w jego wnętrzu. Ta kobieta wydawała się zdeterminowana, by uprzykrzyć lot wszystkim wokół. Rozważał interwencję, ale zdecydował się tego nie robić. Nie chciał jeszcze bardziej eskalować sytuacji.

Stewardesa przybyła szybko, a jej profesjonalna postawa była niezachwiana. Cierpliwie wysłuchała skarg blondynki, a następnie delikatnie, ale stanowczo wyjaśniła, że środkowe siedzenie nie jest przeznaczone na rzeczy osobiste i poprosiła ją o prawidłowe schowanie torby. Jednak blondynka odmówiła.

“To moja limitowana torba Dior, nie mogę jej schować w waszych brudnych schowkach nad głową!” – krzyczała, upierając się przy swoim stanowisku. Jej głos brzmiał jak paznokcie wbijane w tablicę wewnątrz głowy Jasona. Wiedział, że lot ekonomiczny będzie trudny, ale od samego początku zapowiadała się szalona jazda.

Stewardesa wzięła głęboki oddech, jej cierpliwość wyraźnie się wyczerpała. “Zapewniam panią, że schowki nad głową są czyste i bezpieczne. Musimy przestrzegać przepisów bezpieczeństwa” Blondynka dramatycznie przewróciła oczami, ale zanim zdążyła odpowiedzieć, w powietrzu pojawiło się nowe napięcie.

“Chciałabym usiąść, proszę pani! Proszę, usuń swoją torbę z mojego siedzenia!” Krzyknął pasażer, z którym się kłóciła, wysoki czarnoskóry mężczyzna, który przyglądał się tej wymianie zdań z rosnącą frustracją. “Nie ruszę swojej torby – odparła blondynka, machając lekceważąco ręką. “Nie rozumiesz wartości czegoś takiego”

Insynuacja była jasna i obraźliwa. Twarz mężczyzny zacisnęła się ze złości. “Co przez to rozumiesz? – powtórzył, jego głos był spokojny, ale naznaczony niedowierzaniem. “Przepraszam, potrzebuję innego miejsca. Nie usiądę obok kogoś, kto wygłasza obraźliwe komentarze”

Stewardesa wyglądała na speszoną, ale szybko odzyskała spokój. “Bardzo mi przykro z powodu zaistniałej sytuacji. Zobaczę, czy znajdę dla pana inne miejsce” Odwróciła się do blondynki, a jej profesjonalna fasada lekko się załamała. “Proszę pani, pani zachowanie jest niedopuszczalne. Proszę natychmiast schować swoją torbę”

Blondynka wzdrygnęła się i skrzyżowała ramiona, wciąż nalegając na zabrudzenie schowka nad głową. Jason i inni pasażerowie wymienili spojrzenia pełne irytacji i niedowierzania. Napięcie w kabinie było wyczuwalne i wszyscy milczeli, aby nie opóźniać lotu.

Stewardesa wróciła i skinęła na czarnoskórego mężczyznę, aby poszedł za nią. “Mamy dla pana miejsce wyżej – powiedziała uspokajającym tonem. Mężczyzna skinął głową, wstał i rzucił ostatnie pełne dezaprobaty spojrzenie blondynce, po czym ruszył korytarzem.

Stewardesa odwróciła się z powrotem do blondynki, a jej cierpliwość wyraźnie się wyczerpała. “Proszę pani, może pani zostawić swoją torbę na siedzeniu obok, ale uprzejmie proszę nie przeszkadzać innym pasażerom Blondynka tylko wzruszyła ramionami i mruknęła chrapliwe “Tak, w porządku!”

Stewardesa przeprosiła pasażerów za opóźnienie. Gdy samolot w końcu zaczął startować, Jason próbował uspokoić swoją irytację, spoglądając przez okno. Jason dostosował się do ciasnej przestrzeni, znajdując pozycję, która zapewniała pozory komfortu.

Wydarzenia podczas dotychczasowego lotu nadszarpnęły jego nerwy, ale był zdeterminowany, aby znaleźć trochę spokoju. Gdy samolot oderwał się od ziemi, widok na zewnątrz zmienił się na rozległe przestrzenie nieba i odległe horyzonty, scena, która powoli łagodziła jego irytację i zmęczenie.

Próbował skupić się na pozytywach, przypominając sobie o udanej transakcji, którą właśnie zamknął. Pamięć o intensywnych negocjacjach i satysfakcji z przypieczętowania umowy grała w jego umyśle, mały promień spełnienia pośród chaosu dnia.

Wziął głęboki oddech i pozwolił, by rytmiczny warkot silników i delikatne kołysanie samolotu wprowadziły go w stan relaksu. Pomimo ciasnych pomieszczeń, poczuł jak jego powieki stają się ciężkie, a ciało poddaje się zmęczeniu. Ale jego spokój był krótkotrwały.

Poczuł ostry dyskomfort, gdy poczuł nacisk na zagłówek. Odwrócił się lekko i z przerażeniem zobaczył wyciągniętą nogę blondynki, której stopa bezceremonialnie spoczęła na jego siedzeniu. Żołądek ścisnął mu się ze złości i niedowierzania.

“Przepraszam – powiedział Jason, starając się utrzymać równy głos. “Czy możesz zdjąć nogę? To jest naprawdę niewygodne Kobieta ledwo na niego spojrzała, a jej twarz wykrzywiła irytacja. “Nie ma tu miejsca na moje nogi – odparła, jakby to usprawiedliwiało jej nieuprzejmość. “Muszę się rozciągnąć. To nie moja wina, że te siedzenia są takie ciasne

Jason wziął głęboki oddech, starając się zachować spokój. “Rozumiem, że jest ciasno, ale to moje miejsce. Proszę, opuść nogi Przewróciła dramatycznie oczami, krzyżując ręce. “Jesteś nierozsądny – warknęła. “Ja też zapłaciłam za bilet i muszę czuć się komfortowo

Ludzie wokół nich zaczęli narzekać, ich cierpliwość się wyczerpała. Połowa pasażerów rzucała Jasonowi współczujące spojrzenia, dostrzegając jego trudną sytuację, podczas gdy druga połowa wydawała się zirytowana, że wywołuje scenę. Napięcie w kabinie stało się wyczuwalne.

Jason czuł na sobie ciężar ich spojrzeń, ale kontynuował, nie chcąc się wycofać. “Słuchaj, rozumiem, to jest trudne dla nas wszystkich – powiedział, starając się utrzymać poziom głosu. “Ale naruszasz moją przestrzeń. Proszę, po prostu przestań Warknęła, odmawiając podporządkowania się.

Ten wybuch frustracji natychmiast przyciągnął wzrok pobliskich pasażerów, wywołując chwilową, niezręczną ciszę w ich części kabiny. Jason odwrócił się, czując, jak serce wali mu z poruszenia, które wywołał.

W momencie, gdy Jason miał stracić panowanie nad sobą, podeszła do niego stewardesa, której profesjonalny uśmiech maskował zaniepokojenie. “Czy jest jakiś problem? – zapytała, spoglądając między Jasonem a blondynką. “Tak – odpowiedział Jason z ulgą. “Jej stopa leży na moim siedzeniu, a ona nie chce jej ruszyć

Stewardesa odwróciła się do kobiety, a jej uśmiech stał się stanowczy. “Proszę pani, będę musiała poprosić panią o odłożenie nogi. Musimy utrzymać komfortowe warunki dla wszystkich pasażerów” Kobieta otworzyła usta, by się kłócić, ale spokojne spojrzenie stewardessy ani drgnęło.

Niechętnie, blondynka westchnęła dramatycznie i cofnęła stopę, mamrocząc pod nosem o ciasnych warunkach. Stewardesa skinęła z uznaniem głową Jasonowi, po czym zajęła się innymi pasażerami, pozostawiając po sobie napiętą ciszę.

Blondynka nadal głośno narzekała, upewniając się, że wszyscy wokół słyszą jej skargi. “Te siedzenia są śmieszne. Nie ma tu w ogóle miejsca. Przynajmniej pozwól mi trzymać stopy na podłokietniku między nami” – zażądała, a w jej tonie dało się wyczuć pretensje.

Jason stracił cierpliwość. “Twoje stopy są śmierdzące i natrętne! To nie jest twój osobisty salonik – odparł, podnosząc głos na tyle, by przyciągnąć uwagę pobliskich pasażerów. Oczy kobiety rozszerzyły się w szoku i złości.

Jason powstrzymywał się od interakcji z kobietą z powodu jej okropnego zachowania, ale wystarczyło. “Jak śmiesz!” wykrzyknęła, jej głos się podniósł. “Zapłaciłam za bilet tak samo jak ty. Mam prawo czuć się komfortowo!”

Temperament Jasona wzrósł jeszcze bardziej. “Wygoda nie oznacza bycia uciążliwym dla innych. Nikt nie chce wąchać twoich stóp ani mieć ich w swojej przestrzeni! Okoliczni pasażerowie zaczęli szemrać, niektórzy przytakując Jasonowi, inni wyglądali na niewygodnych i zirytowanych eskalacją konfrontacji.

Stewardesa szybko wróciła, jej profesjonalna postawa była teraz podszyta frustracją. “Proszę pana, proszę pani, oboje musicie się uspokoić. Proszę zrozumieć, że musimy brać pod uwagę komfort wszystkich pasażerów. Zapewniam, że poradzimy sobie z tą sytuacją

Blondynka wyzywająco skrzyżowała ręce, ale w końcu postawiła stopy na podłodze. Jason wziął głęboki oddech, starając się uspokoić walące serce. Stewardesa spojrzała na niego ze współczuciem, po czym ruszyła dalej, upewniając się, że reszta kabiny jest gotowa.

Jason odchylił się do tyłu w fotelu, desperacko próbując skupić się na czymkolwiek innym niż kipiąca w nim irytacja. Przez kilka błogosławionych minut panował spokój. Szum silników stał się kojącym tłem, a Jason poczuł, że zaczyna się relaksować.

I wtedy się zaczęło. Delikatne, ale uporczywe uderzanie o oparcie fotela. Mięśnie Jasona napięły się. Próbował to zignorować, mając nadzieję, że przestanie. Ale kopanie nie ustawało, każde uderzenie celowo przypominało o obecności blondynki za nim.

Jason stracił cierpliwość. Odwrócił się na swoim miejscu i spojrzał na nią. “Czy mogłabyś przestać kopać moje siedzenie? – zażądał, ledwo powstrzymując głos. Blondynka podniosła wzrok znad telefonu, udając niewiniątko. “Nie kopię twojego siedzenia. Jest tu po prostu ciasno”

Frustracja Jasona była namacalna. “Nie obchodzi mnie, czy jest ciasno. Przestań kopać moje siedzenie” – powiedział przez zaciśnięte zęby. Kobieta jedynie wzruszyła ramionami i wróciła do swojego telefonu, całkowicie go ignorując.

Stewardesy, zauważając narastające napięcie, ponownie pospieszyły z pomocą. “Co się teraz dzieje?” – zapytała, wyraźnie zirytowana. “Ona wciąż kopie moje siedzenie – powiedział Jason, jego głos był napięty z frustracji.

Jego słowa były na tyle głośne, że zwróciły jeszcze większą uwagę otaczających go pasażerów, z których niektórzy potrząsnęli głowami z dezaprobatą. Blondynka przybrała niewinną minę. “Nic nie robię. On po prostu przesadza” – powiedziała, a jej ton ociekał fałszywą słodyczą.

Stewardesy próbowały uspokoić sytuację. “Proszę, mówmy ciszej. Przeszkadzacie innym pasażerom” Ale Jason nie przejmował się zakłóceniami. “Tu nie chodzi tylko o hałas. Chodzi o podstawowe granice i szacunek” – krzyczał, a jego głos odbijał się echem.

Kobieta, niezrażona i wciąż wściekła, odparła: “A ty jesteś doskonałym przykładem szacunku, prawda? Krzycząc na kobietę w miejscu publicznym” Kłótnia przerodziła się w spektakl na pełną skalę, ostre i żywe starcie temperamentów i perspektyw, rozgrywające się w ograniczonej przestrzeni.

Zamieszanie przyciągnęło uwagę innych pasażerów. Starsza pani siedząca obok Jasona westchnęła ciężko. “Młody człowieku, daj spokój. To długi lot, a ty tylko go pogarszasz” – powiedziała lekceważąco, jej ton był ostro zirytowany.

Nagle starsza kobieta siedząca obok Jasona zwróciła się do niego z surowym, ale zatroskanym spojrzeniem. “Młody człowieku, dość już tego – powiedziała bezpośrednim tonem. “Kobieta przestała kopać, a ty przeciągasz tę kłótnię, rujnując wszystkim spokój

Jason rozejrzał się wokół siebie i poczuł, że jego twarz pokrywa się czerwienią. Był tak pochłonięty kłótnią, że nawet nie zdawał sobie sprawy, że spowodował taką scenę. Zdał sobie sprawę, że kobieta miała rację. Z głębokim westchnieniem odwrócił się, próbując ponownie skupić się na spokoju za oknem.

Ale chwila spokoju była ulotna. Kopanie zaczęło się od nowa, a każde uderzenie o siedzenie przypominało o trwającej udręce. Irytacja Jasona powróciła z pełną siłą, ale tym razem postanowił, że nie pozwoli na to. Chciał dać blondynce lekcję, której nie zapomni.

Zawołał stewardesę i poprosił o pełny kieliszek czerwonego wina. “Oczywiście, proszę pana” – odpowiedziała stewardesa z uprzejmym skinieniem głowy, wracając wkrótce z kieliszkiem pełnym wina. Jason przyjął go z uprzejmym uśmiechem, a jego umysł już planował następny ruch. Czekał, nie spiesząc się, znosząc kopniaki.

Kiedy nadszedł odpowiedni moment, a kolejny szczególnie mocny kopniak wstrząsnął jego siedzeniem, Jason udał zaskoczoną reakcję, dramatycznie szarpiąc się do przodu. W swoim przesadnym ruchu “przypadkowo” przechylił kubek z wodą do tyłu. Wino wylało się z kieliszka, rozlewając się na białą, designerską torebkę kobiety.

Kobieta wydała z siebie głośny krzyk, a jej czasopismo upadło na podłogę, gdy zobaczyła, że jej biała torebka została zalana czerwonym winem. “Tak mi przykro!” Wykrzyknął Jason, odwracając się z udawaną troską. “Byłem tak zaskoczony kopnięciem. Nie chciałem rozlać tego wina”

Kobieta, teraz wyraźnie speszona i wilgotna, z trudem szukała słów. “Dlaczego miałbyś…” jąkała się, a jej nieprzyjemne opanowanie zostało zburzone przez nieoczekiwany obrót wydarzeń. Jason kontynuował: – Trudno jest trzymać się rzeczy, gdy siedzenie jest wielokrotnie kopane.

Pasażerowie wokół nich widzieli wszystko, co się wydarzyło. Ich reakcje były mieszane. Niektórzy przytakiwali Jasonowi ze współczuciem. Wydawali się rozumieć jego frustrację, prawdopodobnie sami byli zirytowani kopaniem w siedzenie. Inni jednak pomrukiwali z dezaprobatą, pragnąc, by zakłócanie spokoju się skończyło.

Żartobliwy uśmiech kobiety zniknął, zastąpiony przez zdziwienie i nutkę żalu. Personel pokładowy szybko przybył na miejsce, oferując ręczniki i przeprosiny. “Czy wszystko w porządku?” – zapytała jedna z nich, zaniepokojona, że może to przerodzić się w kolejne zamieszanie.

Zanim kobieta zdążyła odpowiedzieć, Jason skinął głową, zachowując spokój. “Tak, to był tylko niefortunny wypadek. Zachwiałem się i rozlałem wino” Rzucił wymowne spojrzenie w stronę kobiety, upewniając się, że jego przekaz jest jasny.

Kobieta gorączkowo wytarła swoją cenną torebkę i zalała się łzami, a jej wcześniejszy opór całkowicie się załamał. Przez resztę lotu siedzenie za Jasonem pozostawało nieruchome. Nie było więcej kopnięć. Wcześniejsza brawura i roszczenia kobiety zostały stłumione przez zimny plusk rzeczywistości.

Jason odchylił się do tyłu, a na jego ustach pojawił się niewielki uśmiech. Podczas lotu Jason wyglądał przez okno, czując satysfakcję. Zastanawiał się, czy nie posunął się za daleko, ale szybko odrzucił te wątpliwości.

Po kilku zagadkowych chwilach jej świadomość poprawiła się, ale nadal odczuwała znaczny ból. Nieświadoma serii wydarzeń, które ją tam doprowadziły, Emily poczuła ulgę, że w końcu otrzymała potrzebną pomoc medyczną.

Dał uprawnionej kobiecie lekcję rozwagi i szacunku. Wzdychając, postanowił wrócić do snu. Rozpamiętywanie tego teraz było bezużyteczne. Gdy ponownie zasnął, w jego głowie pojawiła się jedna myśl: następnym razem zdecydowanie zdecyduje się na pierwszą klasę!

Zamknął oczy i spróbował się zrelaksować. Wrócił myślami do udanej podróży służbowej i próbował skupić się na pozytywach. Pomimo dyskomfortu, przypomniał sobie, że osiągnął ważny cel, zabezpieczając obiecującą umowę dla swojej firmy.