Een visdag voor de boeken
Het was een unieke visdag voor Brodie en zijn oom. De jongen had net een nieuwe hengel gekregen en wilde die graag uitproberen met zijn oom. De middag was heel bijzonder, maar niet om de reden die ze dachten dat het zou zijn. Want toen de jongen een oude zak aan de lijn had en geen vis, besloten ze de politie te bellen.
Het avontuur begon met veel geschreeuw en gezwaai. Toen Brodie zag dat zijn hengel begon te buigen, kon dat maar één ding betekenen: hij had iets groots gevangen. Zijn oom besefte dat hij hem niet alleen omhoog kon trekken en rende naar hem toe om te helpen. Maar er kwam geen vis uit het water..
De mannen waren bang dat ze hun vangst zouden verliezen, dus trokken ze de lijn voorzichtig uit het water. Toen hun vangst bijna uit het water was, zagen ze langzaam een leerachtig voorwerp verschijnen. Het had een speciale visdag moeten worden voor de 11-jarige Brodie Brooks. En dat was het zeker, maar niet op de manier die hij had gedacht. Zijn oom had hem uitgenodigd om met hem het water op te gaan. Brodie had voor zijn verjaardag een gloednieuwe hengel gekregen en moest die natuurlijk uittesten.
Vreemd moment
Het visavontuur veranderde al snel in een vreemd moment, vooral voor een kind. Hij was met zijn oom en neef aan het vissen op het meer om vis te vangen met zijn nieuwe hengel, maar hij ving iets heel anders.
Brodie en zijn oom hadden Lake Hartwell in South Carolina uitgekozen voor hun visavontuur. Zijn oom had gehoopt hem de tijd van zijn leven te geven. De dag begon met de voorbereidingen voor hun escapade. De drie praatten onder elkaar terwijl ze wachtten tot er iets zou bijten. Dat ze op zo’n rustige dag de politie moesten bellen, hadden ze nooit kunnen verwachten.
Het binnenhalen
Ben Myers, Brodie’s oom, vond het een geweldig idee om zijn neefje te helpen met zijn nieuwe hengel. Hij legde uit hoe hij het aas moest bevestigen en hoe hij de hengel moest gebruiken voor een optimaal resultaat. Het was Brodie’s eerste vistripje op open water, dus Ben verwachtte niet dat hij ook maar iets zou vangen.
Het bleek dat Ben het mis had. De jongen begon al snel te schreeuwen dat hij iets gevangen had. Maar toen hij zich realiseerde wat zijn neefje had gevangen, veranderde zijn opwinding snel in angst. Hij was gefixeerd op wat er uit het water kwam… iets waar hij niet op voorbereid was.
Wat is dat?
“Mijn hengel spatte heen en weer,” zei Brodie. “Wat er ook aan mijn lijn zat, het was extreem zwaar en ik dacht dat ik een enorme vis had gevangen.” Hij was meer dan trots dat zijn eerste uitje met zijn nieuwe hengel zo’n succes was. Maar hij had één angst: “Ik was bang dat mijn hengel zou breken.”
Toen het leerachtige voorwerp eenmaal uit het water was, wisten ze zeker dat het geen vis was. Het bleek een oude tas te zijn. Niet zomaar een zak. Het gewicht van de vangst maakte duidelijk dat er iets in zat.
Geschokt
Brodie bedacht zich geen moment en maakte de rits los. Toen hij zag wat erin zat, schrok hij en riep zijn oom Ben erbij. Ben zag meteen dat het een oude tas was toen hij hem optilde. Hoe oud hij echt was, wist hij niet zeker. Maar er gleed iets uit de zak dat de waarheid onthulde.
Modderig en vervaagd
Je zou niet verwachten dat er nog iets van de zak over zou zijn. Alles wat zo lang in het water heeft gelegen, ziet er niet geweldig uit. Dat was niet het geval bij deze tas. Het leer was modderig en verbleekt, maar nog steeds sterk en stevig. De mannen openden de tas en keken er nog eens in. Ze zagen willekeurige voorwerpen, waarvan ze sommige niet konden identificeren. Maar toen Ben één van de voorwerpen zag, ging zijn hart tekeer.
Zenuwachtig
De oom werd al snel nerveus over de voorwerpen in de kletsnatte leren tas. Het eerste wat zijn neefje eruit haalde was een stapel oude, gebleekte foto’s. De mannen herkenden niemand op de foto’s, dus bleven ze door de tas bladeren. Ze hadden veel vragen, maar één ding was zeker: dit was een vrouwentas. De inhoud bevestigde dit. Ben kon het niet geloven. Hij viste hier al jaren met zijn vrienden en had nog nooit zoiets gezien.
Nog meer mysteries
Vreemd genoeg leek de inhoud van de tas in goede staat te zijn. Er zaten een paar boodschappen in, lippenstiften en een kam. Wat was er met de eigenaar van deze tas gebeurd? En hoe lang had de tas op de bodem van Lake Hartwell gelegen? Hun vondst leidde tot veel vragen.
Eerst en vooral zaten er verschillende foto’s van mensen in de tas. Gebaseerd op de kleur en kwaliteit van de foto’s, waren ze tientallen jaren geleden genomen. Het leek een onmogelijke missie om de eigenaar van de tas te vinden. Of misschien toch niet? Toen ze een andere zak in de tas openden, vonden ze het antwoord op het mysterie.
Nog een zak
De tas had nog een zak die gemakkelijk gemist kon worden. Binnenin zaten nog meer oude foto’s. Ben en Brodie haalden de foto’s uit elkaar om ze te kunnen drogen. Eén foto sprong er voor de mannen uit. Een van de mensen op de foto’s staarde hen aan. Ze kregen rillingen over hun rug en belden de politie.
Oude bekende
Zijn oom herkende het gezicht van een vrouw op een van de foto’s. Brodie herkende haar ook. Brodie herkende haar ook. Ben kende haar van jaren geleden, een vriendin van de familie. Hij had haar al tien jaar niet meer gezien. Waarom lag haar tas in het water? Zou dit een zaak helpen?
Ben en Brodie belden de autoriteiten. De oom zocht op Facebook naar haar naam en haar familie en vrienden. In zijn zoektocht vond hij het profiel van haar neef. Ben liet hem weten dat ze de tas hadden gevonden. De neef was stomverbaasd toen hij hoorde dat ze de tas na al die jaren op de bodem van het meer hadden gevonden. Hij belde snel de rest van de familie om het hen te laten weten.
Wie is April Bolt?
De eigenaar van de tas was April Bolt, die toen 49 jaar oud zou zijn geweest. En ze leeft nog steeds! De vrouw kon niet geloven dat de tas die ze in 1992 was verloren, was teruggevonden. Ze had altijd gedacht dat iemand de tas met slechte bedoelingen had meegenomen.
Op een bepaalde dag in 1992 was April op een evenement bij Lake Hartwell. Ze waren op een boot en besloten om te gaan barbecueën. “Er waren daar twee jongens aan het vissen en – ik wil niemand beschuldigen – maar toen we terugkwamen, realiseerde ik me meteen dat mijn tas weg was,” vertelt April.
Hard huilen
“Ik heb zo hard gehuild. Het kostte zoveel moeite om mijn ID’s en creditcards te blokkeren,” herinnert ze zich. “Mijn favoriete lippenstift zat ook in die tas en de kleur werd niet meer gemaakt.” Maar er zat iets anders in de tas dat veel belangrijker was dan haar bezittingen. Haar hart brak toen ze het verloor.
“Het ergste was dat er foto’s van mijn zoon in de tas zaten,” vertelt de vrouw. Toen Ben en Brodie haar tas vonden, was haar zoon al 26. Op de foto’s was hij net 15 maanden oud. Op de foto’s was hij net 15 maanden oud. In haar tas zaten ook de kopieën van foto’s die ze door een professionele fotograaf had laten maken. “De foto’s hebben nu waterschade, maar je kunt hem nog duidelijk zien,” zegt ze met tranen in haar ogen.
Ongelooflijk
De jongen en zijn oom konden niet geloven wat hen die middag was overkomen. “Hoe groot is de kans dat je een oude tas uit de bodem van een meer vist en de eigenaar herkent aan de foto’s die erin zitten,” zei Ben. Brodie was iets minder blij. Brodie was erop uit gegaan om zijn nieuwe hengel te testen. Zijn doel was om vis te vangen, maar dat ging niet zoals gepland. Door deze unieke vangst heeft hij die dag geen vis meer uitgeworpen.
Teleurgesteld
Brodie keek aan het einde van de dag erg teleurgesteld omdat hij geen vis had gevangen. Een oude, leren tas bovenhalen tijdens zijn eerste vistrip was wel het laatste wat hij verwachtte. Zijn oom vertelde hem dat hij een ware schat had gevangen, maar daar was de 11-jarige het niet mee eens. De persoon die waarschijnlijk het meeste plezier beleefde aan die dag, was April. Ze was eindelijk herenigd met haar spullen die ze bijna een kwart eeuw geleden was kwijtgeraakt.
Overgelukkig
April kan haar opwinding niet bedwingen. Ze is dolgelukkig met het feit dat ze eindelijk een paar van haar dierbaarste bezittingen terug heeft. Maar ze geloofde dat er een diepere betekenis was. “Er moet een reden zijn waarom dit nu gebeurd is”, zei ze. “Ik weet zeker dat God me zal vertellen waarom, wanneer het juiste moment daar is.”
Beelden: Videostills YouTube Wonderbot